هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند.

مناجات خواجه عبدالله انصاری الهی! تو آنی كه از احاطت اوهام بیرونی، و از ادراك عقل مصونی، نه مُدرَك عیونی، كارساز هر مفتونی، و شادساز هر محزونی، در حكم، بی‌چرا، و در ذات بی‌چند، و در صفات بی‌چونی. الهی! در جلال، رحمانی، در كمال، سبحانی، نه محتاج زمانی، و نه آرزومند مكانی، نه كسی به تو ماند، و نه به كسی مانی، پیداست كه در میان جانی، بلكه جان زنده به چیزی است كه تو آنی. الهی! یكتای بی‌همتایی، قیّوم توانایی، بر همه چیز بینایی، در همه حال دانایی، از عیب مصفّایی، از شریك مبرّایی، اصل هر دوایی، داروی دلهایی، شاهنشاه فرمانفرمایی، معزّز به تاج كبریایی، هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....

سر گشته در این بادیه تا چند بپوئیمای کعبه مقصود ترا از که بجوئیمما شیفته باد صبائیم شب و روزباشد که نسیمی ز ریاض تو ببوئیمگر در حرمت محرم اسرار نباشیمباری نه بس است این که گدای سر کوئیمدر دین وفا سجده ما نیست نمازیتا چهره بخون دل آشفته نشوئیمبر هستی ما سنگ فنایی بزن ای عشقچون غرفه بحریم چه محتاج سبوئیمرقص و طرب ما همه از زخم تو باشدکاندر حم چوگان رضای تو چو گوئیمما همچو حسین از غمت آشفته سرشتیممعذور همی دار گر آشفته بگوئیم   ---- منصور حلاج ---- هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....

  آه، روح بزرگ !ای آنکه به من حیات بخشیده ای این دعا را بپذیر، دعایی که پیشکش ناقابل من است ، برای شکر گزاری تو  و ادای صادقانه عشقم نسبت به تو   آه ، ای روح بزرگ !که صدایت را در باد می شنوم و نفست به تمامی جهان حیات می بخشد صدایم را بشنو !من به عنوان یکی از بی شمار فرزندانت به سوی تو می آیم من کوچک و ناتوانم و به قدرت و دانایی تو نیازمندباشد که با زیبایی گام بردارم به من چشمانی عطا فرما تا غروب های سرخ و ارغوانی را مشاهده کنم و دستهایی تا آنچه را تو آفریدی حرمت نهم و گوشهایی که برای شنیدن صدای تو هوشیار باشد .مرا دانایی ده تا آنچه را که به فرزندانت تعلیم دا هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....

عشق چیست؟
مادر گفت عشق یعنی فرزند.
پدر گفت عشق یعنی همسر.
دخترک گفت عشق یعنی عروسک.
معلم گفت عشق یعنی بچه ها.
خسرو گفت عشق یعنی شیرین.
شیرین گفت عشق یعنی خسرو.
فرهاد گفت: …. ؟
فرهاد هیچ هم نگفت.

هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....

همه لرزش ِ دست و دلم از آن بود
که عشق پناهي گردد،
پروازی نه
گريزگاهي گردد.

آی عشق آی عشق
چهره ی آبی ات پيدا نيست.
□
و خنکای مرهمي بر شعله ی زخمي
نه شور ِ شعله بر سرمای درون.

آی عشق آی عشق
چهره ی سُرخت پيدا نيست.
□
غبار ِ تيره ی تسکيني
بر حضور ِ وَهن
و دنج ِ رهايي
بر گريز ِ حضور،

سياهي بر آرامش ِ آبي
و سبزه ی برگچه
بر ارغوان

آی عشق آی عشق
رنگ ِ آشنايت
پيدا نيست.         شاملو

هاوار / در نظر بازی ما بی خبران حیرانند....